دختر شهید شکرالله اصغری علائی نقل می کند: دلم می خواست باز هم وقتی صدای زنگِ در می آید، زودتر از بقیه خودم را به بابا برسانم و او من را روی زانویش بنشاند و بابت نماز های یک خط در میانی که می خواندم، تشویقم کند. دلم می خواست از توی قاب عکسش بیاید بیرون.